Monday September 12, 2016
Een diervriendelijk schapenvacht maak je zelf. Althans, dat kun je zelf doen. Ik had er wel even een workshop voor nodig, maar ben dan ook trots op het wollige resultaat: mijn eigen ‘beessie’ naast mijn bed.
Ik hou van rauwe materialen. En een groot schapenvacht middenin de kamer past daar prima bij. Bovendien heeft een zelfgemaakt schapenvacht allerlei voordelen:
- Wol is een schoon materiaal
- Een schapenvacht is erg goed voor de doorbloeding (en bij doorliggen)
- Gewoon lekker warm aan je voeten in de winter
- Je hoeft hem nooit te wassen
- Je weet waar het schaap vandaan komt (de mijne uit het Drentse Ruinen)
- Omdat de huid ontbreekt is het diervriendelijk, jouw schaap loopt gewoon nog rond
- Het is gewoon heel mooi
- Zonder schadelijke stoffen
Afgelopen week ging ik met een vriendin een workshop doen bij Atelier Saar in Lettelbert (Groningen). Gezellig bij Geralda, die vorig jaar nog de kleuterjuf van mijn zoon was. Mijn zoon kwam altijd met mooie gevilte lampionnen, pannenlappen en theelichtpotjes thuis. Vilten is echt een perfecte oefening (ook voor de motoriek) voor kleuters. Wat mij betreft mogen alle juffen en meesters daar een cursus voor krijgen. Met vilten maak je bovendien mooie driedimensionale werkjes. Dat is een hele verrijking ten opzichte van altijd op het platte vlak werken.
Wat kan een vlak schaap groot zijn!
Bij de workshop hebben we ons eigen schapenvacht gevilt. Een theemuts, tas of jas had ook gekund, maar zo’n vacht is lekker ruig. Ik koos – natuurlijk – een grote. Met een lichte kleur en vrolijke krulletjes zie je dan precies het patroontje van het schaap terug. Mijn schaapsvacht komt van de kudde in het Drentse Ruinen. Misschien binnenkort maar eens zoeken of zo’n schaap dan weer dezelfde type vacht terug krijgt.
Een van de eerste fases (met hier en daar nog wat strontjes…)
Het vachtvilten is wel even stevig doorwerken want uiteindelijk moet je natuurlijk de complete vacht aan elkaar vilten om er een kleed van te maken. Met alle gezellige koffiepauzes tussendoor hadden we van 10.00 tot 16.00 ruim tijd om een vacht te maken.
En daar ligt ‘ie dan. In de slaapkamer. Ik word daar erg blij van, bovendien ga je je toch hechten aan zo’n ‘beestje’ als je er de hele dag met je vingers in hebt staan kneden en wrijven. Misschien moet ik hem maar een naam geven.
Het ruwe materiaal
Een pluk van de vacht van een vriendin omdat ik een inhammetje had. Leuke herinnering!
Getest en goedgekeurd! De eerste tijd leg ik er ondanks het uitgebreide drogen toch een handdoek onder om vochtplekken op de grond te voorkomen.
